عشق فراری

عشق فراری

وبلاگی مخصوص فراری
عشق فراری

عشق فراری

وبلاگی مخصوص فراری

گران ترین ماشین دنیا

فراری مدل 335 تولید سال 1957 در مناقصه Artcurial Motorcars پاریس به قیمت 32 میلیون یورو (حدود 127 میلیارد تومان) به فروش رفت و عنوان گرانترین ماشین دنیا را به خود اختصاص داد.

اما به چه دلیل فراری 335 اینقدر خاص است؟ علاوه بر وجود طراحی مورب بدنه توسط کمپانی Scaglietti ، این مدل یک ماشین مسابقه ای 12 سیلندر با حجم موتور 3.8 لیتری است. اولین مسابقه ی این ماشین ، Sebring بود که 12 ساعت به طول انجامید و این مدل سرانجام در رده ی ششم قرار گرفت .

سپس موتور فراری 335 به 4.1 ارتقاء پیدا کرد و دوباره به مسابقات راه پیدا کرد و در مسابقات 24 ساعته Le Mans و با رانندگی افرادی چون Mike Hawthorn   و   Luigi Musso مقام آورد. لیست گرانترین ماشین ها تحت سلطه ی کمپانی فراری است و در بین این لیست 10 عددی  فقط نام یک کمپانی دیگر به چشم می خورد. فروش این 10 مدل بعد از سال 2013 نشان دهنده ی علاقه به ماشین های کلاسیک است.

نکته قابل توجه این است که مالک این خودروی دوست داشتنی، نمی تواند آن را در خیابان ها براند. چون این خودرو برای رانندگی در پیست طراحی شده و اجازه تردد در خیابان ها راندارد. هرچند که فکر نمی کنم هیچ کس جرات داشته باشد که یکی از گرانترین ماشین دنیا را برای رانندگی روزانه انتخاب کند!!!


فراری دزدیده شده!


یک فراری 308 GTSi مدل 1982 که در کالیفرنیا دزدیده‌شده بود، بعد از 28 سال پیدا شده. گروهی در حال گرفتن مجوز برای حمل این خودرو، از طریق اقیانوس اطلس به اروپا بودند که مأمورین گمرکی متوجه شدند که شماره شاسی ثبت‌شده برای این خودرو مربوط به ماشینی است که سال 2005 از کشور خارج‌شده و متعلق به یک فراری 208 GTS است.


»» زندگی با فراری F12 برلینتا

»» زندگی با فراری F12 برلینتا

پدال:فراری F12 برلینتا از سال ۲۰۱۲ وارد دنیای خودرو شده و پس از فروش کامل نمونه‌های لافراری (سریع‌ترین و گران‌ترین خودروی این برند تاکنون)، بار دیگر تبدیل به بهترین خودرو با نشان اسب روی دو پا بلند شده برای خرید شده است. با مبلغ اولیه ۳۱۵ هزار و ۸۸۸ دلار، می‌توان یک زندگی لذت‌بخش را در کنار F12 زیبا شروع کرد. با صرف این هزینه نسبتاً زیاد، یک خودروی دو سرنشینه با سقف سرعت بالاتر از ۳۳۸ کیلومتر بر ساعت خواهید داشت که ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر را بر ساعت را را در مدت ۳/۱ ثانیه ثبت می‌کند و هیجان زیادی برای شما رقم می‌زند؛ و البته مقداری هم سردرد…

Ferrari F12 berlinetta

فراری اجازه داد که برای تجربه رانندگی با برلینتا آن را هر جا که دوست داریم ببریم؛ ولی در همین حال، مسئولش به ما التماس کرد که آن را از دست‌اندازها دور نگه داریم. این خودرو اصلاً برای خیابان‌های معمولی شهری مانند نیویورک مناسب نیست.

Ferrari F12 berlinetta

بنابراین، خودرو به جایی بهتر از منهاتان منتقل شد.

connecticut

«کاناتیکت»

Ferrari F12 berlinetta

در مسیر به سمت شمال برای تمیز کردن خودرو توقف شد. چاره‌ی دیگری نبود؛ می‌بایست برای شستشوی دستی پول می‌دادیم.

Ferrari F12 berlinetta

ارزشش را داشت. رنگ این خودرو Rosso berlinetta یا «قرمز برلینتایی» است؛ رنگ قرمزی که منحصراً برای این مدل ساخته شده است.

Ferrari F12 berlinetta

تنها دو نفر می‌توانند در یک زمان سوار F12 باشند.

ferrari f12 berlinetta

مخزن سوخت خودرو چندان بزرگ نیست؛ ولی در هر حال، برلینتا برای مسافرت ساخته نشده است.

ferrari f12 berlinetta

صندلی‌ها تکیه‌گاه خوبی دارند، ولی نرم نیستند. چرم به کار رفته کیفیت مناسبی دارد؛ ولی اگر می‌خواهید با آسایش و راحتی رانندگی کنید، باید رولز رویس بخرید.

ferrari f12 berlinetta

این مدل برای رانندگی در پیست است؛ یا حداقل جاده‌هایی که راننده‌های دیگر و پلیس، کمتر در آن‌ها دیده می‌شوند.

ferrari f12 berlinetta

برخلاف بسیاری از خودروی تجملی جدید، برای به کار انداختن موتور نیاز به یک کلید فیزیکی دارید.

ferrari f12 berlinetta

ولی یک کلید نیز برای استارت موتور تعبیه شده است؛ آماده غرش موتور باشید.

ferrari f12 berlinetta

طراحی به گونه‌ای است که کمتر نیاز به برداشتن دست‌ها از روی فرمان داشته باشید.

ferrari f12 berlinetta

راهنما توسط دو دکمه‌ای کنترل می‌شوند که درست در زیر جای انگشت شست قرار گرفته‌اند.

ferrari f12 berlinetta

فضای پشت دست‌ها برای پدال شیفترها درنظر گرفته شده است؛ ابزاری که حتی در حالت اتوماتیک، امکان تعویض دنده را برای شما فراهم می‌کنند.

ferrari f12 berlinetta

«فراری منتینو دیال» بین حالت‌های مختلف رانندگی سوئیچ می‌کند. این حالت‌ها شامل «خیس»، «اسپورت» و «مسابقه» می‌شوند.

ferrari f12 berlinetta

اگر اصرار داشته باشید که از جاده‌های ناهموار عبور کنید، دکمه‌های برای نرم‌تر کردن سیستم تعلیق درنظر گرفته شده‌اند.

ferrari f12 berlinetta

به جای استفاده از نشانگر سرعت در جلوی صورت راننده، یک کیلومترشمار بزرگ خواهید داشت. اگر در حالت تعویض دنده دستی فشار زیادی به خودرو بیاورید، چراغ‌های روی چرخ فرمان به شما می‌گویند که دنده را تغییر دهید.

ferrari f12 berlinetta

سرنشین مونیتوری مخصوص به خودش برای دیدن سرعت و دور موتور خواهد داشت. این موضوع هم می‌تواند رانندگی را بسیار پرهیجان کند و یا شرایط وحشتناکی را رقم بزند.

ferrari f12

امّا دیگر همه‌چیز منطقی نیست. چیزهای ساده‌های مانند انتخاب بک کانال رادیویی خاص، به طرزی عجیب، پیچیده است.

ferrari f12

همچنین تعویض دنده معمولی در کار نیست. دکمه R باعث حرکت به سمت عقب می‌شود و با پدال شیفترها دوباره به شرایط عادی رانندگی برخواهید گشت.

ferrari f12

پلاستیک استفاده شده برای دریچه‌های هوا بسیار سبک است و به نظر، ارزان‌قیمت است.

ferrari f12

در زیر کاپوت یک V12 با تنفس طبیعی خوابیده که قدرتی بیش از ۷۰۰ اسب‌بخار تولید می‌کند.

ferrari f12

این پیشرانه باعث می‌شود که F12 قدرتمندترین خودروی تولیدی قابل‌خرید فراری باشد؛ البته بعد از فروخته شدن لافراری‌ها.

ferrari f12

مسلماً کسی که F12 برلینتا داشته باشد، نگاه‌های همه را به سمت خود جلب خواهد کرد.

»» فراری برلینتا بدون سقف

پدال:اگر شما از علاقه‌مندان به خودروی F12 برلینتا باشید، احتمالاً از دیدن نمونه بدون سقف آن در نسخه TRS نیز خشنود خواهید شد. شاید این خودرو تنها یک تمرین طراحی برای فراری باشد.

Ferrari F12 TRS

Ferrari F12 TRS


سقف این فراری کاملاً برداشته شده است. بدین معنی که با یک سقف باز و بسته شونده مواجه نخواهید شد و شیشه‌های بدون فریم پهلوها به خوبی این نکته را نشان می‌دهند.

Ferrari F12 TRS

Ferrari F12 TRS


فراری F12 TRS از مدل 1957 تستا روزا الهام گرفته شده است. قسمت جلو و عقب خودرو کاملاً منحصربه‌فرد می‌باشند. فرم چراغ‌ها، هواکش بزرگ سپر، هواکش‌های جانبی، شکاف روی کاپوت، قسمت شفاف درب موتور و قطعات فیبر کربنی پایین بدنه از تفاوت‌های این خودرو با مدل‌های استاندارد F12 می‌باشند.

Ferrari F12 TRS

Ferrari F12 TRS


در داخل کابین F12 TRS نیز با جای خالی سیستم صوتی، هواکش‌های مرکزی تهویه، تشک زیر پایی و کنترل‌های پنجره‌ها مواجه می‌شوید. بنابراین این خودرو تنها روی رانندگی تمرکز کرده است. تنها چیزهای کمی که باقی مانده، روکش جیر و چرم و تزئینات فیبر کربنی است.

Ferrari F12 TRS

Ferrari F12 TRS


در قلب این خودرو همان پیشرانه برلینتا می‌تپد. شایعاتی مبنی بر استفاده از سیستم KERS لافراری هم شنیده می‌شد. اما در حال حاضر تنها موتور V12 برلینتا با حجم 6.3 لیتر و توان 730 اسب بخار و گشتاور 690 نیوتن متر را در اختیار داریم. فراری ادعایی در مورد عملکرد این ماشین نداشته اما از لحاظ نظری می‌توان شتابی بهتر از 3.1 ثانیه برای رسیدن به سرعت 96 کیلومتر و 7.1 ثانیه برای رسیدن به سرعت 161 کیلومتر بر ساعت را انتظار داشت.

Ferrari F12 TRS

Ferrari F12 TRS


قیمت فراری F12 TRS حدود 4.2 میلیون دلار برآورد شده است.

Ferrari F12 TRS

Ferrari F12 TRS

»» فراری برلینتا بدون سقف

»» فراری برلینتا بدون سقف

پدال:اگر شما از علاقه‌مندان به خودروی F12 برلینتا باشید، احتمالاً از دیدن نمونه بدون سقف آن در نسخه TRS نیز خشنود خواهید شد. شاید این خودرو تنها یک تمرین طراحی برای فراری باشد.

Ferrari F12 TRS

Ferrari F12 TRS


سقف این فراری کاملاً برداشته شده است. بدین معنی که با یک سقف باز و بسته شونده مواجه نخواهید شد و شیشه‌های بدون فریم پهلوها به خوبی این نکته را نشان می‌دهند.

Ferrari F12 TRS

Ferrari F12 TRS


فراری F12 TRS از مدل 1957 تستا روزا الهام گرفته شده است. قسمت جلو و عقب خودرو کاملاً منحصربه‌فرد می‌باشند. فرم چراغ‌ها، هواکش بزرگ سپر، هواکش‌های جانبی، شکاف روی کاپوت، قسمت شفاف درب موتور و قطعات فیبر کربنی پایین بدنه از تفاوت‌های این خودرو با مدل‌های استاندارد F12 می‌باشند.

Ferrari F12 TRS

Ferrari F12 TRS


در داخل کابین F12 TRS نیز با جای خالی سیستم صوتی، هواکش‌های مرکزی تهویه، تشک زیر پایی و کنترل‌های پنجره‌ها مواجه می‌شوید. بنابراین این خودرو تنها روی رانندگی تمرکز کرده است. تنها چیزهای کمی که باقی مانده، روکش جیر و چرم و تزئینات فیبر کربنی است.

Ferrari F12 TRS

Ferrari F12 TRS


در قلب این خودرو همان پیشرانه برلینتا می‌تپد. شایعاتی مبنی بر استفاده از سیستم KERS لافراری هم شنیده می‌شد. اما در حال حاضر تنها موتور V12 برلینتا با حجم 6.3 لیتر و توان 730 اسب بخار و گشتاور 690 نیوتن متر را در اختیار داریم. فراری ادعایی در مورد عملکرد این ماشین نداشته اما از لحاظ نظری می‌توان شتابی بهتر از 3.1 ثانیه برای رسیدن به سرعت 96 کیلومتر و 7.1 ثانیه برای رسیدن به سرعت 161 کیلومتر بر ساعت را انتظار داشت.

Ferrari F12 TRS

Ferrari F12 TRS


قیمت فراری F12 TRS حدود 4.2 میلیون دلار برآورد شده است.

Ferrari F12 TRS

Ferrari F12 TRS

وقتی فراری وانت می شود

وقتی فراری وانت می شود
عصرخودرو:دو عاشق خودرو که در موزه خودروی لندن کار می کنند چندی پیش یک خودروی فراری مدل 412 سال 1989 را خریداری کردند و آن را با تغییراتی به یک وانت تبدیل کرده اند.

 به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو» به نقل از باشگاه خبرنگاران، سوپ ماشین ها همیشه شگفت انگیز هستند و فراری از آن دسته خودروهایی است که اگر از چند صد متری هم یکی از آن ها را مشاهده کنید حتما میخکوب خواهید شد. این خودرو ا هر لحاظ بهترین ها را در خود جمع کرده است. 
زمانی که به دنبال مثال خوبی از سرعت می گردید حتما نام فراری با آن خودروهای آیرودینامکش را به یاد خواهید آورد ولی تا به حال تصور کرده اید که اگر فراری تبدیل به وانت شود چه شکل و ظاهری خواهد داشت؟ اگر نه، فاصله ای تا یافتن این پاسخ این سوال نمانده است. دو عاشق خودرو که در موزه خودروی لندن کار می کنند چندی پیش یک خودروی فراری مدل 412 سال 1989 را خریداری کردند . این مدل جزو معدود مدل هایی است که تولید زیادی از آن نشد و با توجه به سیستم خوبش کسی از ظاهر ساده آن راضی نبود.

این دو نفر که به نام های "ویل تریکت" و "الو" خود را معرفی کرده اند توانستند از این مدل نه چندان محبوب، اولین وانت فراری را خارج کنند. آن ها 6 هفته زمان صرف کردند تا قسمتی از بدنه را بریده و آن را تبدیل به بخش بار این وانت فراری کنند. 
آن ها قسمت بار را به گونه ای ساخته اند که یک نردبان تاشو و چندین سطل رنگ و یک ساک به راحتی جا شود. در ساخت این قسمت از خودرو از چوب هایی استفاده شده است که درون قایق های لوکس استفاده می شود. 
نکته جالب در مورد این وانت، فراری بودن آن است و این بدین معنی است که روی این خودرو یک موتور 4.9 لیتری با 12 سیلندر قرار دارد. البته صاحبان جدید این وانت فراری آن را تبدیل به موتور 5.7 لیتر با 8 سیلندر کرده اند که بازهم سرعت سرسام آوری خواهد داشت و 0-100 را زیر 5 ثانیه طی می کند.


گران قیمت ترین فراری های جهان

عصر خودرو: گران قیمت ترین فراری های جهان+عکس
عصرخودرو:انزو فراری یک راننده مسابقات خودرو در ایتالیا بود که در سال 1929 شرکت خودروسازی فراری را افتتاح کرد و از زمان افتتاح تا به امروز در دنیای اتومبیل بسیار اثرگذار بوده که در این مقاله به گران ترین فراری های جهان پرداخته شده است.

به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو» به نقل از باشگاه خبرنگاران، شرکت فراری از زمانی که برای اولین بار شروع به کار کرد، در مسابقات مختلفی از فرمول یک تا GT شرکت داشته است و توانسته خود را در جهان به عنوان یکی از بهترین ها معرفی کند.

کارخانه شرکت فراری همچ نان در اولین نقطه خود در شهر کوچک مارانلو قرار دارد. در 80 سال فعالیت این شرکت خودرو سازی فراری توانسته استانداردهای جدید بسیاری را در صنعت خودرو سازی معرفی کند.

اگر نمی توانید هزینه خرید یکی از این خودروها و یا یکی از محصولات فراری را پرداخت کنید زیاد نگران نباشید، شما می توانید با مراجعه به فروشگاه های مختلف وسایلی همانند کلاه، پیراهن و سویچ های فراری را خریداری کنید و حداقل از این اجناس کوچک لذت ببرید

Ferrari FF

قیمت: 295 هزار دلار

در مقایسه با سایر مدل های شرکت فراری، این مدل بسیار ارزان قیمت به نظر می رسد. Model FF یک خودرو با سیستم حرکتی چهار چرخی به همراه 4 صندلی است. این مدل که در نمایشگاه 2011 ژنو معرفی شد با استقبال بسیاری رو به رو شد و توانست طرفداران زیادی به دست آورد. در سال معرفی این خودرو تنها 800 عدد از آن تولید شد و تعداد بیشتری در سال های بعدی به تولید رسیدند.

2006 China 599

قیمت: 1.6 میلیون دلار

این مدل زیبا توسط یکی از مشهوترین هنرمندان چینی رنگ شده است. این خودرو در سال 2009 در یک حراجی به قیمت 1.6 به فروش رسید و کل مبلغ به دست آمده به یک دانشگاه محلی اهدا شد.

Ferrari FXX Evoluzione

قیمت: 1.8 میلیون دلار

این خودرو فوق العاده زیبا هیچ گاه به صورت انبوه تولید نشده است. جالب است که بدانید هر فردی برای اینکه این خودرو را در اختیار داشته باشد نزدیک به 2 میلیون دلار پرداخت کرده است اما اجازه رانندگی آن را ندارد. این اتومبیل را تنها می توان در مسیرهای مسابقه ای مخصوص که توسط فراری مشخص شده اند رانندگی کرد. یکی از دلایل این موضوع استفاده از سیستم های پیشرفته و خاص فراری در این اتومبیل است که این شرکت به دلیل تمایل برای حفظ آن ها این محدودیت را ایجاد کرده است.

Ferrari P4/5 2006

قیمت: 4 میلیون دلار

فراری p 4/5 یک مدل تکی است که توسط شرکت فراری طراحی شده اما برای یک خریدار مخصوص تغییراتی در آن ایجاد شد. این خودرو که با سفارش صاحب فعلی اش تغییرات بسیاری به خود دیده است نزدیک به 4 میلیون دلار قیمت دارد.

1966 Ferrari 330 P3

قیمت 5.6 میلیون دلار

سری p فراری نمونه هایی مخصوص برای مسابقات در دهه 60 و 70 بودند. این مدل یکی از اولین خودروهای مجهز به موتور وسط با یک موتور وی شکل 6 سیلندر است. هرکدام از خودروهای سری p طراحی متفاوتی نسبت به سایر خودروهای این خانواده دارند، به همین دلیل قیمت آن ها بسیار بالا است.

1957 Ferrari 625 TRC Spider

قیمت: 6.5 میلیون دلار

یک اتومبیل فوق العاده زیبا که در دنیای مسابقات بسیار مورد احترام است. از این خودرو تنها دو عدد ساخته شده است و یکی از آن ها در یک حراجی در مراکش به فروش رسید. جالب است که بدانید این خودرو تا کنون در 11 مسابقه مختلف شرکت کرده و در 3 تای آن ها مقام اول و در 4 تای دیگر دوم یا سوم را به دست آورده است. این آمار نشان از کیفیت و طراحی عالی این خودرو است.

1961 Ferrari 250 GT California Spyder

قیمت: 12 میلیون دلار

خودرویی که در سال های 1953 تا 1964 ساخته شد و یکی از معروف ترین مدل های شرکت فراری تا به امروز محسوب می شود. همانطور که از نام این خودرو مشخص است ، این مدل برای فروش در آمریکا طراحی شده بود و یکی از زیباترین خودروهایی است که یک نفر می تواند در کلکسیون خود در اختیار داشته باشد.

1957 Ferrari 250 Testa Rossa

قیمت: 16 میلیون دلار

نام تستا روزا از سال های 1950 تا به امروز با سرعت و قدرت در کنار یکدیگر قرار گرفته است. از این خودرو تنها 21 عدد ساخته شده ، 2 خودرو برای کارخانه و 19 خودرو برای فروش. تستا روزا به معنای دست قرمز است که شاید اشاره ای باشد به رنگ اصلی خودروهای فراری: قرمز.

1962 Ferrari 250 GTO

قیمت: 41 میلیون دلار

در سال 2004، این مدل خودو توانست جایگاه هشتم را در فهرست بهترین خودروهای مسابقه ای دهه شصت به دست آورد. این خودرو که به زیبایی طراحی شده و قدرتی بسیار عالی دارد در مسابقات بسیاری شرکت کرده و توانسته رتبه هایی عالی به دست آورد. GT مخفف کلمه Gran Turismo است ، مسابقات اتوموبیل رانی مشهور در اروپا.

1963 Ferrari 250 GTO

قیمت: 52 میلیون دلار

از این پادشاه فراری ها تنها 36 عدد تولید شده است. موتور قدرتمند وی شکل 12 سیلندر این اتومبیل باعث شده تا بسیاری از رانندگان مشهور جهانی حداقل برای یکبار تلاش کنند تا به رانندگی با این مدل را تجریه کنند.چهار سال پیش این مدل تنها 20 میلیون دلار قیمت داشت و در سال های اخیر به دلیل وجود طرفداران بسیار قیمت آن چندین برابر شده است. این اتومبیل گران ترین فراری موجود در بازار است و به احتمال زیاد تا مدتی طولانی مدلی گران تر تولید نخواهد شد.

فروش 39.5 میلیون دلاری فراری کلاسیک

فروش 39.5 میلیون دلاری فراری کلاسیک

یک دستگاه فراری کلاسیک تستا روسا 250 با قیمت تقریبی 39.55 میلیون دلار به فروش می رسد.
فروش 39.5 میلیون دلاری فراری کلاسیک

 

به گزارش CarXR.ir : یکی از گران ترین خودروهایی که تا کنون توسط فراری به فروش رسید تستا روسا250 نام دارد که خریدار آن حاضر به پرداخت 39.55 میلیون دلار برای آن شده است.فروشنده این خودروی ایتالیایی کلاسیک یک مجموعه دار هلندی به نام اریک هیرما که پیش از این یک GTO250 را به قیمت 35 میلیون دلار فروخته بود ، می باشد.

 

 

البته قیمت این خودرو در مقایسه با گران ترین محصول فراری یعنی GTO250 که سال گذشته با رقمی معادل 52 میلیون دلار به فروش رسید بسیار پایین تر می باشد. فراری 250 بین سال های 1953 تا 1965 تولید شد و پس از آن با خودروی 275 جایگزین گردید. تستا روسا یکی از موفق ترین خودروهای مسابقه ای فراری در تاریخ می باشد که تا کنون موفق به فتح چهار جام اتومبیل سبرنیگ ، سه جام لماترو، دو جام بوینس آیرس شده است.

جدال فراری با لامبورگینی

دنیای خودرو:اگر انزو فراری کمی از غرورش کم می‌کرد و به درخواست فروچیو لامبورگینی برای تعمیر کلاچ فراری‌اش جواب مثبت می‌داد (یا حداقل به شکل مؤدبانه‌ای او را دست به سر می‌کرد!) شاید خودروسازی به نام لامبورگینی شکل نمی‌گرفت اما هر چه هست فروچیو لامبورگینی برای نشان دادن راه درست خودروسازی تصمیم به تاسیس برند مستقل خود گرفت و این‌گونه بود که جنگ گاو خشمگین لامبورگینی و اسب سرکش فراری آغاز شد، جنگی که تا امروز هم ادامه دارد و خودرودوستان همیشه مدل‌های این دو شرکت را با هم مقایسه می‌کنند. در این بخش مروری بر جنگ میان مدل‌های کلاسیک لامبورگینی و فراری خواهیم داشت، جنگی که از نیم قرن پیش آغاز شده است.

 

1 1 300x150 لامبورگینی رو در روی فراری

1 2 300x149 لامبورگینی رو در روی فراری

لامبورگینی‌های کلاسیک را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد؛ نمونه‌های موتور جلو مانند ۳۵۰GT، ۴۰۰GT و اسپادا و به دنبال آن دو خودروی محبوب و مشهور موتور وسط میورا و کانتاچ و هر یک از آن‌ها هم رقیبی مستقیم در طیف محصولات فراری داشته‌اند.
جدال فراری و لامبورگینی از سال ۱۹۶۴ آغاز شد، جایی که لامبورگینی نخستین خودروی خود ۳۵۰GT را معرفی کرد تا با خودروی فراری ۲۵۰ Lusso رقابت کند. از نظر فنی بدون شک ۳۵۰GT خودروی برتری نسبت به فراری بود. موتور لامبورگینی V12 با چهار میل سوپاپ و شش کاربراتور دو دهنه بود و می‌توانست ۳۲۰ اسب‌بخار قدرت تولید کند که برای میانه‌های دهه ۶۰ رقم بالایی به شمار می‌رفت اما این همه داستان نبود. گیربکس این خودرو پنج سرعته بود در حالی که بسیاری از خودروهای آن دوران گیربکس چهار سرعته داشتند. بدنه ۳۵۰GT هم از آلومینیوم ساخته شده بود تا وزنش پایین باشد ضمن آنکه تعلیق آن هم مستقل بود. در مقابل Lusso موتور سه لیتری داشت که با سه کاربراتور سوخت‌رسانی می‌شد و تنها ۲۵۰ اسب‌بخار قدرت داشت و به علاوه گیربکس چهار سرعته بر روی آن نصب می‌شد و بدنه‌اش از فولاد ساخته شده بود. تا اینجای کار برتری مطلق با لامبورگینی است اما وقتی یک تراکتورساز هوس ساخت سوپراسپرت می‌کند تا با فراری نامدار شاخ به شاخ شود باید فکری هم به حال برند خودرو بکند و اینجا است که فراری برتری خود را نشان می‌دهد. در جدال رو در رو، فراری ۳۵۰ دستگاه فروخت در حالی که لامبورگینی تنها ۱۳۱ دستگاه از مدل ۳۵۰GT فروخت. محصول لامبورگینی سریع‌تر و البته با توجه به تجربه بدی که فروچیو لامبورگینی از محصولات فراری داشت، راحت‌تر از فراری بود اما بازار چیز دیگری می‌خواست و امروزه هم می‌خواهد چرا که اکنون بهترین ۳۵۰GT در حدود ۱۴۰ هزار دلار قیمت دارد در حالی که Lusso را می‌توان حتی تا ۲۸۰هزار دلار هم فروخت اما چرا؟ بخش اصلی به طراحی بدنه دو خودرو باز می‌گردد جایی که لامبورگینی هر چند زشت نیست اما طراحی چشم‌گیری هم ندارد ولی فراری جلب توجه می‌کند. به علاوه برند دو خودروساز هم مطرح است و البته صدای گوش‌نواز موتور فراری در مقابل لامبورگینی.

2 3 300x135 لامبورگینی رو در روی فراری

2 2 300x160 لامبورگینی رو در روی فراری
از مدل‌های ۴۰۰ و اسپادا که بگذریم، قدم قابل توجه بعدی لامبورگینی در دنیای خودروهای اسپرت معرفی میورا در ۱۹۶۶ بود، خودرویی که بسیاری آن را یکی از زیباترین لامبوهای تاریخ می‌دانند. لامبورگینی هم در مسیر پیشرفت خود غیر از مدل‌های عادی، نمونه‌های تقویت شده S و SV را هم عرضه کرد. میوا در زمان خود خاص‌ترین سوپراسپرت روی زمین بود و البته باز هم از نظر فنی خودروی قابل توجهی به شمار می‌رفت. موتور چهار لیتری این خودرو با شش کاربراتور می‌توانست ۳۸۵ اسب‌بخار قدرت تولید کند که برای وزن ۱۲۷۰ کیلوگرمی آن کاملاً کافی بود. این خودرو بعدها در مدل SV تا حد امکان تقویت شد که شامل شاسی محکم‌تر، موتور قوی‌تر، ترمزهای بزرگ‌تر و بدنه عریض‌تر بود. البته میورا یک مشکل کوچک هم داشت و آن احتمال آتش گرفتنش بود! مشکل هم از یک اشتباه در طراحی موتور ناشی می‌شد چرا که کاربراتورهای این خودرو دقیقاً در بالای شمع‌ها نصب شده بود و اگر در اثر استارت زیاد کاربراتور خفه می‌کرد ممکن بود سرریز بنزین روی سرسیلندر داغ موتور و وایرها بریزد که حاصلش یک آتش‌سوزی مختصر بود!
اگر SV را به عنوان بالاترین مدل میورا در نظر بگیریم رقیب مستقیمش در فراری مدل دوست داشتنی و البته موتور جلوی دیتونا بود. دیتونا در بسیاری بخش‌ها پایین‌تر از لامبورگینی قرار می‌گرفت؛ با وزن بیش از ۱۶۰۰ کیلوگرم سنگین‌تر از میورا بود، موتور ۳۵۲ اسب‌بخاری‌اش ضعیف‌تر بود و طراحی کاملاً ساده‌ای در مقابل میورا داشت. باز هم همه چیز به نفع لامبورگینی است اما در کمال تعجب باز هم فراری در فروش عملکرد بهتری داشت در مقابل ۱۲۷۹ دستگاه دیتونا، در مجموع تنها ۷۶۲ دستگاه میورا (از تمام مدل‌های آن) به فروش رسید. با معرفی میورا، لامبورگینی دیگر برند ناشناخته‌ای نبود پس چرا همچنان فروشی پایین‌تر از فراری داشت؟ اولین علت کیفیت ساخت میورا بود. البته این مسأله به معنی کیفیت بسیار بالای فراری نیست چون ایتالیایی‌ها اصولاً هر قدر به زیبایی اهمیت می‌دهند در کیفیت مشکل دارند. اینجا مشکل از لامبو بود که حتی در مقیاس ایتالیایی هم کیفیت ساخت بسیار پایینی داشت. میورا زود هم دچار زنگ‌زدگی بدنه می‌شد و همیشه هم نیاز به تعمیر داشت و بدتر از همه اینکه نمی‌توانست با سوابق روشن فراری در مسابقات اتومبیل‌رانی (جایی که حتی نام دیتونا هم از آن گرفته شده بود) رقابت کند.

3 2 300x134 لامبورگینی رو در روی فراری3 1 300x158 لامبورگینی رو در روی فراری
البته این روزها وضعیت کمی متفاوت است چون هر قدر دیتونا در زمان خود فروش بهتری داشت، این روزها میورا و به ویژه میورا SV گران قیمت‌تر است. البته با توجه به تولید کم تعداد این خودرو شاید علت هم مشخص باشد چون از این سری تنها ۱۵۰ دستگاه تولید شده است ضمن آنکه در این بین نباید از طراحی بی‌نظیر مارچلو گاندینی هم چشم‌پوشی کرد اما هر چه هست میورا طرفداران بیشتری نسبت به دیتونا دارد تا جایی که میورا در بالاترین مدل بیش از ۲۵۰ هزار دلار قیمت می‌خورد اما دیتونا به زحمت بیشتر از ۱۵۰ هزار دلار به فروش می‌رسد.
پس از میورا، لامبورگینی یک هیجان دیگر را برای علاقه‌مندانش رو کرد؛ کانتاچ. از نظر فنی خودروی قابل توجهی بود اما بسیاری پیش از آنکه به این مباحث توجه کنند، شیفته درهای آن می‌شدند که برخلاف خودروهای دیگر رو به بالا باز می‌شد. لامبو این خودرو را در مدل‌های مختلف در فاصله سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۹ تولید کرد و به این ترتیب رقیب مستقیم آن در فراری مدل‌های باکسر و پس از آن نسل نخست تستاروسا است. حتی اگر درهای عجیب کانتاچ را کنار بگذاریم، این خودرو در ظاهر خشن‌تر و اسپرت‌تر از فراری‌های هم رده‌اش بود و از نظر فنی هم خودروی پیشرفته‌ای به حساب می‌آمد اما باز هم فراری توانست در فروش لامبو را شکست دهد چون فراری توانست بیش از ۳۶۰۰ باکسر و بیش از ۶۰۰۰ تستاروسا بفروشد در حالی که مجموع فروش کانتاچ به ۲۰۰۰ دستگاه هم نرسید.

4 1 300x187 لامبورگینی رو در روی فراری

4 2 300x144 لامبورگینی رو در روی فراری
شاید جالب باشد اما در مقام مقایسه خودرویی مثل باکسر در مقابل کانتاچ خودروی بی‌دردسری به شمار می‌رفت و می‌شد آن را همچون Sکلاس در مقابل سدان‌های لانچیا دانست تا جایی که خیلی‌ها به شوخی کانتاچ را خودروی ۴۵ دقیقه‌ای می‌خواندند چون هر راننده‌ای در کمتر از یک ساعت دوست داشت از آن خارج شود (یا به عبارت دقیق‌تر فرار کند!) البته سوار شدن این خودرو هم با توجه به شکل درها و محل نصب صندلی پروسه خاصی داشت که تنها از عهده جوان‌های ورزشکار برمی‌آمد. در این مقایسه، محصولات فراری ضعیف‌تر از کانتاچ بودند اما به همان نسبت بی‌دردسرتر هم بودند. تعویض کلاچ باکسر و تستاروسا در آمریکا حدود ۳۵۰۰ تا ۴۵۰۰ دلار خرج دارد اما برای کانتاچ این رقم بین ۱۰ تا ۱۲هزار دلار است. اگر می‌خواهید با خودروی خود در خیابان دیده شوید قطعاً کانتاچ خودروی شما است هر چند سوار شدن به این خودرو می‌تواند سوژه خنده اطرافیانتان را تا چند روز فراهم کند اما اگر به دنبال یک کلاسیک خاص و سوپراسپرت باشید که دردسر کمی هم دارد باید به سراغ فراری بروید. قیمت باکسر این روزها تا مرز ۱۰۰ هزار دلار هم می‌رسد و تستاروسا هم تا حدود ۷۰هزار دلار خرید و فروش می‌شود. کانتاچ هم در بهترین و خاص‌ترین مدل که نمونه‌های ویژه ۲۵ سالگی لامبورگینی است قیمتی در حدود ۱۰۰ هزار دلار دارد.

دوران جدید و ادامه جنگ
لامبورگینی تا اواسط دهه ۸۰ دوران بی دردسری را سپری کرد اما به مرور مشکلات مالی آغاز شد و این‌گونه بود که در آوریل ۱۹۸۷ شرکت به کرایسلر فروخته شد و کرایسلر هم پروژه ساخت یک لامبوی جدید را کلید زد؛ دیابلو. این خودرو با موتور ۵٫۷ لیتری خود می‌توانست تا ۴۸۵ اسب‌بخار قدرت تولید کند ضمن آنکه طراحی‌اش هم به روزتر از کانتاچ بود تا برای اولین بار لامبورگینی یک سوپراسپرت کاربردی را تولید کرده باشد، خودرویی که به وضوح از تساروسا بهتر بود و به همین دلیل این روزها هم قیمت آن ۵۰درصد بیش از تستاروساهای هم دوره‌اش است. فراری نمی‌توانست در مقابل این هجوم سنگین آرام بنشیند و به همین دلیل ۵۱۲ TR را از خانواده تستاروسا معرفی کرد که ۴۲۸ اسب‌بخار قدرت داشت و با شاسی مستحکم‌تر و ترمزهای قوی‌تر قرار بود به رقابت مستقیم با دیابلو برود. این روزها بازار برای هر دو خودرو یکسان است به گونه‌ای که مدل ۱۹۹۲ هر دو خودرو قیمتی در حدود ۱۰۰ هزار دلار دارد.
البته وقتی یک لامبورگینی کلاسیک می‌خرید باید خود را برای دردسر آماده کنید. کلاچ دیابلو باید حداقل ۲۰ هزار کیلومتر کار کند اما اگر بخواهید با آن سریع و اسپرت رانندگی کنید معمولاً کمتر از ۱۰ هزار کیلومتر دوام می‌آورد و هزینه تعویض هم به ۹۰۰۰ دلار می‌رسد اما این هزینه برای فراری کمتر از ۴۰۰۰ دلار است ضمن آنکه کلاچ فراری‌ها معمولاً بیش از ۳۰ هزار کیلومتر کار می‌کند. به علاوه فراری‌ها هر ۵۰هزار کیلومتر نیاز به سرویس کامل دارند که حدود ۵۰۰۰ دلار هزینه دارد اما برای لامبو باید هر ۲۵ هزار کیلومتر این سرویس انجام شود که هر چند هزینه‌اش برابر فراری است اما معمولاً مالک با توجه به آنکه موتور خودرو از جای خود خارج می‌شود ترجیح  می‌دهد کلاچ را هم تعویض کند  و مخارجش بالا می‌رود. البته جنگ این دو شرکت همچنان ادامه داشت؛ لامبورگینی مدل VT  را از دیابلو معرفی کرد و فراری هم ۵۱۲ M را به بازی فرستاد. دیابلو در آن دوران بیشتر محبوب ستارگان سینما و ورزش بود اما از نظر ارزش کلاسیک به جز نمونه‌های خاصی از آن، سایر مدل‌هایش قیمتی برابر با فراری دارند.
جدال این دو شرکت اکنون که مالکیت لامبورگینی در اختیار آئودی است همچنان ادامه دارد، جنگی میان گاو وحشی لامبورگینی و اسب سرکش فراری که ظاهرا قرار هم نیست پایانی داشته باشد.

منبع: هفته نامه دنیای خودرو

از خاطرات شلبی تا تقلب فراری

هفته نامه دنیای خودرو: خودروهای کلاسیک همیشه جذابند اما بررسی نکات حاشیه‌ای پیرامون این خودروها حتی خواندنی‌تر هم هست. در این بخش قصد داریم تعدادی از اعداد هیجان‌انگیز و جذاب مرتبط با این خودروها را مرور کنیم.


گشتاور موتور بیوک GSX مدل ۱۹۷۰، رقم باورنکردنی ۶۹۱ نیوتن‌متر بود، رقمی که حتی در معیارهای امروزی هم گشتاور بسیار بالایی است. برای مقایسه بد نیست بدانید گشتاور مرسدس‌بنز E63 AMG مدل ۲۰۱۴، تنها ۳۰ نیوتن‌متر از گشتاور این خودرو بیشتر است. بیوک GSX یکی از بی‌نظیرترین و ماندگارترین خودروها در تاریخ ۱۱۰ ساله بیوک است، خودرویی که تنها برای جلب توجه علاقه‌مندان جوان به محصولات بیوک در دهه ۷۰ ساخته شده بود. موتور این خودرو ۷٫۴ لیتر حجم داشت و جنرال‌موتورز به صورت رسمی قدرت آن را ۳۶۰ اسب‌بخار اعلام کرده بود هر چند بسیاری معتقدند رقم قدرت واقعی این موتور بیش از این عدد است و جنرال‌موتورز برای کاهش حق بیمه، قدرت خودرو را کمتر از میزان واقعی آن اعلام کرده. البته یک خودروی عضلانی با برند بیوک چیزی نبود که جوانان را به سمت خود جلب کند، آن هم در دورانی که می‌شد پونتیاک GTO و Trans AM و شورولت کامارو را از محصولات جنرال‌موتورز خرید. در سال ۱۹۷۰ تنها ۶۷۸ دستگاه از این خودرو به فروش رسید (یا دقیق‌تر بگوییم فقط ۶۷۸ نفر بودند که حاضر شدند برای خریدش پول بدهند) و امروزه یکی از نایاب‌ترین بیوک‌های نیم قرن اخیر است.

 


مطابق قوانین فدراسیون جهانی اتومبیل‌رانی در اوایل دهه ۶۰، تنها خودروهایی مجاز به شرکت در رقابت‌های گروه ۳ قهرمانی جهان بودند که حداقل ۱۰۰ دستگاه از آن‌ها برای فروش به خریداران عادی از سوی شرکت خودروساز تولید شده باشد. هدف این قانون آن بود که خودروهای شرکت‌کننده با مشخصات خودروهای خیابانی در رقابت‌ها شرکت کنند تا از این طریق توان خودروسازان برای ساخت خودروهای خیابانی که توانایی شرکت در رقابت‌های اتومبیل‌رانی را هم داشته باشند سنجیده شود و فراری ۲۵۰ GTO هم دقیقاً برای شرکت در همین رقابت ساخته شده بود. البته انزو فراری بزرگ اصلاً حاضر نبود از این قانون پیروی کند. او معتقد بود خودرو تنها باید برای پیست اتومبیل‌رانی ساخته شود و خریداران خودروهای اسپرت خیابانی را راننده‌های ترسویی می‌دانست که جرأت راندن در پیست را ندارند. تنها هدف او از تولید خودروهای خیابانی و فروش آن‌ها، تأمین هزینه‌های بالای تیم مسابقه‌ای‌اش بود و به همین دلیل به هیچ عنوان حاضر نبود زیر بار تولید ۱۰۰ دستگاه خودرو برود ضمن آنکه می‌خواست خاص بودن این خودرو را هم حفظ کند و اینجا بود که راه حل هوشمندانه‌ای به ذهنش رسید؛ وقتی فدراسیون جهانی اتومبیل‌رانی نمی‌تواند در خط تولید حاضر شود و خودروها بشمارد، چرا به آن‌ها راست بگوییم؟! و این‌گونه بود که انزو فراری دستور داد برای فریب فدراسیون جهانی اتومبیل‌رانی شماره سریال ۲۵۰ GTOهای تولید شده به ترتیب نباشد و بین شماره‌های هر دو خودرو تعدادی فاصله قرار داد تا از این طریق و بر اساس شماره شاسی‌های خودروهای ثبت شده، تعداد تولید این خودرو حتی اندکی بیش از ۱۰۰ دستگاه بود. این در حالی است که مجموع تولید این خودرو در نهایت حتی به ۴۰ دستگاه هم نرسید. انزو فراری، روحت شاد!

 


برگزارکنندگان رقابت‌های مشهور Trans AM آمریکا در اواخر دهه ۶۰ میلادی برای افزایش هیجان این رقابت‌ها و نزدیک‌تر کردن رقابت میان سه غول صنعت خودروسازی آمریکا حجم موتور خودروهای شرکت‌کننده را به ۳۰۵ اینچ مکعب (پنج لیتر) محدود کردند و این محدودیت سرآغاز تولید دو خودروی ماستنگBoss 302   و کامارو Z28 شد. مشکل اصلی جنرال‌موتورز و فورد آن بود که هیچ یک از آن‌ها موتوری مناسب و قدرتمند با حجم کمتر از ۳۰۵ اینچ مکعب نداشتند. مهندسان شورولت برای حل این مشکل بلوک موتور ۳۲۷ را با سرسیلندر موتور ۲۸۳ پیوند زدند تا موتور ۳۰۲ اینچ مکعبی Z28 متولد شود. فورد البته در این زمینه مشکلات کمتری داشت چرا که در همان زمان در طیف موتورهای این شرکت موتور ۳۰۲ اینچ مکعبی وجود داشت اما این موتور از توان لازم برای شرکت در رقابت‌ها برخوردار نبود و به همین دلیل مهندسان فورد سرسیلندر موتور ۳۳۵ را بر روی آن قرار دادند تا به این ترتیب BOSS 302 متولد شود. محدودیت برگزارکنندگان این رقابت‌ها نتایج خوبی به دنبال داشت.

 


موتور مشهور M100 مرسدس‌بنز پیش از نصب بر روی مدل‌های جاودانه ۴۵۰ SEL 6.9 در دهه ۷۰، به مدت ۲۶۵ دقیقه به صورت پیوسته مورد آزمون قرار می‌گرفتند که از این مدت ۴۰ دقیقه آن تحت فشار کامل بود تا هرگونه اشکال احتمالی آن‌ها مشخص شود. این موتور با حجم ۶٫۹ لیتر می‌توانست ۲۸۶ اسب‌بخار قدرت و ۵۴۹ نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. سیستم روغنکاری این خودرو از نوع کارتل خشک بود و نیاز به ۱۲ لیتر روغن داشت. موتور توانمند این خودرو در کنار ضرایب دنده بلند باعث می‌شد این مرسدس‌بنز لوکس بتواند در دنده یک تا حدود ۱۰۰ کیلومتر در ساعت سرعت بگیرد. همه این‌ها البته ارزان هم نبود چرا که قیمت این خودرو در دهه ۷۰ در آمریکا حدود ۴۰ هزار دلار بود. با این پول در آن دوران می‌توانستید دو کادیلاک بخرید و حتی با پول باقی مانده می‌شد یک کامارو هم خرید. البته بعضی‌ها هم نظر مخالف این را داشتند و به همین دلیل از حدود ۷۴۰۰ دستگاه تولید شده از این خودرو بیش از ۱۸۰۰ دستگاه آن راهی آمریکا شده است.

 


شورولت کوروت در نخستین سال تولید خود تنها امکان انتخاب دو آپشن را برای خریداران فراهم می‌کرد؛ بخاری و رادیو! همه خودروهای تولید شده در این سال سفید رنگ، کروکی با سقف مشکی و تودوزی قرمز بودند و خریدار امکان هیچ انتخاب دیگری را نداشت. البته وقتی می‌گوییم همه خودروها منظور تنها ۳۰۰ خودرو است! شاید باورش سخت باشد اما شورولت کوروت در نخستین سال تولید (۱۹۵۳) اصلاً خودروی محبوبی نبود و بیش از شهرت به دلیل خصوصیات فنی و طراحی، به دلیل خرابی‌های متعدد و کیفیت پایین مشهور شد و به همین دلیل در این سال تنها ۳۰۰ دستگاه کوروت به فروش رسید.

 


از خودروی کامارو COPO در سال ۱۹۶۹ تنها ۶۹ دستگاه تولید شده است تا جایی که چندی قبل یکی از آن‌ها رکورد قیمت ۱٫۱ میلیون دلار را نیز در حراجی شکست. جالب است بدانید این خودرو اصلاً قرار نبود تولید شود چرا که جنرال‌موتورز هیچ برنامه‌ای برای معرفی مدل‌هایی از کامارو با توان بیشتر از شورولت کوروت نداشت اما یک اتفاق و البته یک حسادت باعث تولید این خودرو شد. ماجرا به سال ۱۹۶۹ باز می‌گردد جایی که شرکت Yenko آمریکا با نصب موتور ۴۲۷ کوروت بر روی کامارو مدل‌های Yenko Camaro را به تعداد بسیار محدود و برای شرکت در رقابت‌های اتومبیل‌رانی تولید کرد. شورولت به دلیل آنکه این خودرو را تایید نکرده بود توانست جلوی حضور آن را در رقابت‌های اتومبیل‌رانی رسمی آن دوران بگیرد اما استقبال از خودروی تولید شده توسط Yenko به حدی بود که مدیران شورولت را برای تولید خودرویی مشابه وسوسه کرد و نمونه‌ای با عنوان COPO مخفف عبارتCentral Office Production Order (به معنی تولید به سفارش دفتر مرکزی) در سال ۱۹۶۹ معرفی کردند. این خودرو با موتور ۴۲۷ کوروت قدرتی برابر با ۴۲۵ اسب‌بخار داشت اما نمونه‌هایی از آن با موتور ZL1 تمام آلومینیومی هم ساخته شده است که اندازه‌گیری‌ها قدرت آن را تا ۵۵۰ اسب‌بخار نشان می‌داد. این خودروها با توانایی‌های مسابقه‌ای ساخته شده بودند اما همچنان اجازه تردد در خیابان‌ها را هم داشتند.

 


رسیدن به سرعت ۳۰۰ کیلومتر در ساعت حتی در خودروهای امروزی هم رقم بالایی است اما خودروی Shelby Cobra 427 در اواسط دهه ۶۰ میلادی می‌توانست با سرعت حدود ۳۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت کند که برای آن دوران چیزی شبیه به معجزه بود. کارول شلبی نخستین سری از خودروهای Cobra را بر روی شاسی خودروی Ace انگلستان و با موتور ۲۸۹ فورد تولید کرد. این خودرو به دلیل توانایی‌های فنی و شاسی مناسب، به سرعت مورد پذیرش علاقه‌مندان خودروهای اسپرت خاص قرار گرفت اما این پایان کار نبود چرا که در سال ۱۹۶۵ کارول شلبی تصمیم گرفت موتور ۲۸۹ را با موتور غول‌پیکر ۴۲۷ اینچ مکعبی (۷ لیتری) فورد جایگزین کند. این موتور به طور ویژه برای شرکت در رقابت‌های اتومبیل‌رانی طراحی شده بود و با قدرت ۴۲۵ اسب‌بخار، پیش از این توانایی‌های خود را در رقابت‌های اتومبیل‌رانی لمان برای فورد نشان داده بود. Cobra با وزن یک تن، با چنین موتور پر توانی به راحتی می‌توانست به سرعت بیش از ۲۶۰ کیلومتر در ساعت دست پیدا کند اما کارول شلبی حتی به این هم اکتفا نکرد و موتور مسابقه‌ای فورد را هم مورد بهسازی و تقویت قرار داد تا قدرت به ۴۸۵ اسب‌بخار برسد و به این ترتیب Cobra می‌توانست به راحتی تا حدود ۳۰۰ کیلومتر در ساعت سرعت بگیرد. کارول شلبی بزرگ، دلمان برایت تنگ شده است.

 


ضریب درگ دوج چارجر دیتونا محصول سال ۱۹۶۹ رقم باور نکردنی ۰٫۲۸ است. برای مقایسه بد نیست بدانید ضریب درگ پورشه باکستر که در قرن بیست‌ویکم طراحی و ساخته شده ۰٫۲۹ است و خودرویی همچون بوگاتی ویرون در بهترین حالت ضریب درگی برابر با ۰٫۳۶ دارد. دوج چارجر دیتونا که بیش از هر چیز به دلیل بال بزرگ عقب و شکل آئرودینامیک مشهور است در اصل برای شرکت در رقابت‌های اتومبیل‌رانی طراحی شده بود. مهندسان دوج برای افزایش سرعت این خودرو علاوه بر بهره‌گیری از یک موتور پر توان، یک دوج چارجر معمولی را در تونل باد حس کردند و با تغییرات متعدد در طراحی بخش‌های مختلف بدنه و افزودن اجرای آئرودینامیک، توانستند مدل دیتونا را تولید کنند. این خودرو در زمان خود آئرودینامیک‌ترین خودروی عضلانی بود و بخش عمده‌ای از این موفقیت را مدیون دماغه نوک تیز و شیشه عقب کم زاویه خود بود. این خودرو با همین شکل و شمایل به رقابت‌های اتومبیل‌رانی آمریکا پا گذاشت و به سرعت هم به قهرمان این رقابت‌ها تبدیل شد و برای نخستین بار در این مسابقات توانست بیش از ۲۰۰ مایل (۳۲۲ کیلومتر) در ساعت سرعت بگیرد. البته موفقیت‌های زیاد این خودرو باعث شد مسئولین برگزاری رقابت‌ها قوانین محدودکننده‌ای وضع کنند تا عمر موفقیت‌های چارجر کوتاه‌تر از آن باشد که مدیان دوج فکر می‌کردند.

طرح هایی برای جانشینی فراری اف 12 برلینتا

»» طرح هایی برای جانشینی فراری اف 12 برلینتا

آیا جانشین فراری F12 برلینتا، یک خودروی اسپرت موتور جلو با سیستم هیبریدی خواهد بود؟ دژان هریستوف چندین پیش‌بینی و تفسیر را در مورد جانشین احتمالی فراری اف 12 برلینتا انجام داده است.

با لقب CascoRosso، این خودروی اسپرت دو سرنشینه از فراری 250 GTO الهام گرفته است و دارای یک طراحی ایرودینامیک با طراحی قسمت جلویی شیک بوده و یک اسکوپ نصب شده روی سقف و طراحی قسمت عقب مشابه بی ام و i8 دارد. کاسکو روسو همچنین دارای یک دیفیوزر بزرگ، چهار عدد لوله‌ی اگزوز و چراغ‌های مخفی دارای پوشش می‌باشد که داخل بدنه‌ی خودرو جمع می‌شود.


هریستوف همچنین پیش بینی می‌کند که این مدل یک خودروی اسپرت موتور جلو با سیستم هیبریدی خواهد بود که باتری‌های آن به منظور پخش وزن بهتر در قسمت عقب خودرو قرار خواهند گرفت. نظر شما در مورد این رندرها چیست و آیا این طراحی را برای نسل آینده برلینتا می پسندید؟




وقتی فراری تقویت می شود.

دنیای‌خودرو: چه کسی جرأت دارد دست روی اسب سرکش بگذارد؟ شاید این اقدام تنها از پس Racing One تیونر آلمانی بربیاید. شرکتی که با شجاعت تمام نسخه کاملاً مسابقه‌ای 458 چلنج را به یک کیت تقویتی مجهز کرد. این یعنی اکنون به جای 570 اسب‌بخار، درست 620 اسب‌بخار نیرو از قوای محرکه 4.5 لیتری هشت سیلندر Vشکل آن بیرون کشیده می‌شود. تیونر ریسینگ وان برای این خودرو از رینگ‌های 19 اینچی و ترمزهای برمبو بهره برده است.





اتفاق جالب هنگام ورود فراری به صحنه (ویدئو)

اتفاق جالب هنگام ورود فراری به صحنه (ویدئو)


فراری 458 در ایران (تهران - خیابان فرشته)

فراری 458 در ایران (تهران - خیابان فرشته)


این فراری همان فراری است که چند وقت پیش به قیمت 8.5 میلیارد تومان فروخته شد.


جهت دانلود این فیلم، روی تصویر زیر کلیک کنید.


فراری تمام شد. لطفا سوال نکنید!

تمامی 499 دستگاه لافراری ساخته شده، به فروش رسید و اگر شما حتی 2 میلیارد دلار داشته باشید، نمی توانید از این مدل تهیه کنید.

جشن سی سالگی حضور فراری در هنگ کنگ

جشن سی سالگی حضور فراری در هنگ کنگ

»» جشن 30 سالگی فراری در هنگ کنگ

سه دهه حضور در بازار هنگ کنگ بهانه خوبی است تا سوپرکارهای فراری دور هم جمع شوند و این اتفاق بزرگ را جشن بگیرند.این جشن بزرگ در جزیره Lantau و در مجتمع نمایشگاهی Asia World Expo برگزار شد.

در این مراسم، فراری های قرمز، حلقه های بیرونی را تشکیل داده اما فراری های زرد و سفید فضای مرکزی سالن را پر کرده اند. البته اگر کمی بیشتر به این ویدئو دقت کنیم، می بینیم فراری های سفید درون ارکیده ای با پنج گلبرک ایستاده اند که به Bauhinia Blakeana معروف بوده و نماد هنگ کنگ است.

در این جشن که ریاست کمپانی یعنی آقای Luca di Montezemolo نیز حضور داشت، 600 دستگاه فراری در مدل های مختلف موجود بود؛ از دینو و 365GTC گرفته تا انزو، 599XX و FF و … . مهمان افتخاری این مراسم نیز 458Speciale بود که برای چندمین بار از آن رونمایی میشد. آنطور که گفته شده، بیش از 1700 نفر در هنگ کنگ هم اکنون یک فراری در پارکینگشان دارند.


منبع:www.pedal.ir

عکس پس زمینه

عکس پس زمینه 

چند تا عکس پس زمینه فراری که به صورت زیپ قابل دریافت است. 

 

 

چند تا نمونه (البته با سایز کوچیک تر):